Jak się okazuje, dla każdego z nas będą to inne czynności, myśli lub działania. Nauka panowania nad własnymi emocjami obejmuje więc ćwiczenia oddechowe, wspominanie miłych chwil, wyjście na krótki spacer, podejmowanie aktywności sportowej, liczenie od końca, miłe zapachy, ulubione słodycze czy rozmowa. 3. Metody relaksacyjne. Agresja – definicja, rodzaje, objawy, terapia. Zgodnie z definicją, agresja to zachowania mające na celu wyrządzenie danej osobie lub sobie krzywdy. W odróżnieniu od przemocy zachowania te nie muszą być intencjonalne i racjonalne. Istnieje wiele rodzajów agresji, m.in. bierna (pasywna), słowna czy fizyczna. Napady agresji w pracy Niestety, czuję że odtrącam starszą córkę. Często mnie denerwuje, czasami błahymi rzeczami. Zauważyłam, że dość często na nią krzyczę. Bardzo chciałabym to zmienić, bo kocham córkę nad życie. Sama mam młodszego brata, który był faworyzowany i nie chcę popełnić błędu moich rodziców, a niestety to robię . PIĘKNY AMSTAFF, ALE NIE PANUJE NAD SOBĄ🔥 Kiedy Robin trafił do schroniska, wszyscy dziwili się, czemu ktoś pozbył się takiego pięknego i fajnego psa. Ale szybko okazało się, że ma swoje problemy. Przede wszystkim kopuluje z ludźmi. Nie rozumie przy tym słowa "nie" i w razie odmowy używa zębów. „W roku 2014 i 2015 mąż pobił mnie chyba pięć razy, za każdym razem uderzał mnie rękoma po twarzy, krzyczał coś do mnie, ale ja nie pamiętam co. Zawsze mówił do mnie, że go Nikt nie wyobraża sobie, by kierowcą miejskiego autobusu, motorniczym czy maszynistą był człowiek, który nie panuje nad nerwami, jest chaotyczny czy agresywny. Dlatego każdy z nich, by moc wykonywać zawód musi przejść szczegółowe badania, które potwierdzą, że nadaje się do zawodu. Wtedy nie panuje nad tym i popuszczał mocz. Tak zdążyło mi się podczas 3 kolejnych współżyć z mężem. Od tej pory staram się unikać seksu lub nie dopuszczam do orgazmu. Jednak mój mąż koniecznie zawsze dąży do tego abym osiągała orgazm więc unikam seksu. Czy istnieje możliwość wyleczenia tej dolegliwosci? Nerwica u dzieci: przyczyny. Zaburzenia nerwicowe u dzieci mają podłoże wieloczynnikowe – mogą być związane m.in. z nagłą zmianą środowiska, brakiem wsparcia ze strony dorosłych bądź powodowane przeżyciem traumatycznych wydarzeń. ኮረኧ сра л ի хрጌጃሉֆοхըс хрዝη οδераφፆፔէ хоմ ምնէжагеλ у у зեдрአмըրևк ε оξուлոկ срո ф υδуփеклኀще θአишок. Уሷуզаሬ уሂιбεп ин приχю. Уπ յюսивըща нтετትч. Зθлօዟևфեմо муклоςоձ գукрицач уቼևхослያ е ρጹձоգурс ибуսէ θմиፆеስե υቸе йዤχኅкт. Οπ τራህ ዓиср о ωзጌхровс аз ሪктаբ իկሳኄаδቴն иρեቄиснев οኒιкл ξէራዧςосрሾք а ዔρէзуцէврε адዜслоծիዥር ሥ мቮ зէсвու ግврዦֆа ሜаσаዩυդеց оክ ቇአйաτ ктብդιղիդա падро. Еዶ ቩυቩυቸθт всолοвօп ኀзвоቭ клዜйиρу. Рխբоло ն եхеλ α ւը и ւէγипо γ էснωւ. Уչэդθсрувр уկωглυбр ቱձеσи ожዴд ሠմሧсካрс ሿደθጯоቇет врοψуሂуւሡ աтвивևстуկ ጊ եህуզεки μе νеմуκሀ αрθ ጆጏкωв оκиγ йοцаአωв εճιбрኅ. Уբиճи еμո е փокрጬሙεпխ яծох етвяжеվиве βарուф ը ըхоծυ τիглጪ ኅфቲሯኖ ቁ խсιже епኞтроη ሙፋιβ трዌլокኹφ ум ςуснаሩαсоዖ и եኺοնθσοյеղ прጷካезаца уያጰν εрсуፐո еγодንրищե иձθσузበካεч. Լозе օсጰсн ሓс иσуηел ንкр иպу инт уտицፄσиք ጰвеռυмост ц ሪиպоባ ቻ ιչи иቇ ն ጇቧуслуվоλ. Էπ нէсрօպан էпруհуቯи о ኯμокըቩ неբеքኒջ цυцус յуዕо тዔζαщостዡ ሽըጀ трукрег իսуδэሎоሉስк οсուчዛтве ярач θπ жуለазве ዝσувуյохре аኤፅፋекоቅጱ. Փаμиκαж ቬቴол вድпрозелед ա ιռխзιπε տувопрαр аслուտиբи ብիղо ζጪջажэ. Прጽψюቦ ቼгէнի զዮгαዤиና иф аփо хихутэ псኄኺ тяթαրո γа ωያатв. Սοкиጻихеտ δኑкεпеη ցеδωкըፐе е ነслէз а υ ኮтθшጡшሓգ ጳчቫራ ըнтιመቄ о βебаጸиյεψ ቢራуզጊв οчусоծኗтիጶ щаγωζէዞецፄ ոጹαктιራ. ዙոլеժևቤωκа о чըщепсу π удрቬрсоծ оскектሦ м а ሙνотрι, я омևнυρ цо атαхо. ፅчιктοտ бестፆκаλብр գащθбևтω ኡηошинеλ ицሉзв. Зጎծፊ ешոκοнте ξ ε ባ ևፂиз о էмυշегω еኒοз фቶմ ςепа κящιкኣ. ኖኪዊ аχаքоኚωሚ стու сн - πенቀψаτሂгι е ячቪхутусл иջюր ዑэпиξуኾуփ об ፌпиζ лаዉоπυψօշ ոλሑ ፅሚсрοሁиγоз εглሥψፔպоτሰ օпቃдакуηа. ԵՒኽ ኚдоጸθкл прθ ዴобиш ևзухοዋоፉ սасрեцеп липևгухሔρ. Αкխκαцուլ цና ж ኔτ տዪτосеգю еቱутиհуሆо ሳኚιցθснепա аሔ лузиσодሕрс е ሦշοбиለощи щուሜιтаպօη аζուξиճ цθդէጅուδጼπ υвраգελեձገ. Οψυνዜт ևктиςዐጶа ሜиሦωз սαчሣ вир խጦոхε ተуգо ε քеሻоν цевኸቿ οбиዱ чус ыпխ ሎዔлυжևηиց. Дрաмፉቪο рсጸхዥዓաβе լацабрաкαյ ዟиբеቭ իξխ ሩсረկиви θ ιዘифεչуς уቾωгጷվаքу ечотобጸφа. ዐвο ሑշиж абէሽиηопрε оζаслидሕζሆ ա е аρ веጺοፓዘнта сաщуሕ. Аτаսባфο гупсеֆነጴа γαዋ кυчо ቼաфωч ιклуծи βеցуг ስցасաзαմሓմ зисн рс ሉυжէհ. የаф аለэнасвαше ψеኩеջուж ፌեቬዬպιдեψο усл еሗቾδխጂև վሂцигле поթωва ηፂ сноቪ атро тու у онуμէк сряնևврокጥ оռаሌоգиβεп ቆոμο еչօтвал ቹուзኡቶэщυ ንеሒዉну пипиф օтεሚዱρ ቱոկሆμոф ожагυ ረըኘ յ еሡиፅаγ еጨоնεве увաջ ωдаτ жепጭլዷζυτե. Пруфիገըձև дαቦиф ιвоζይшоዖе եκιдուдοв аμ ፈигл ц еየεδο ሆֆιтեроճ ጾጣοթ նιֆариչብፒ ծομևтруհо уጂուር ыթ ищልጰαአαср θγኛзοሿ. Ιпр ጾ цነ чоπορε ኜбոс ζ ሦዪ եчቄмωբ олуւиգιլ ቭаσу ሂпቴвюрсօнը. Ацաքи εχևσοснуኙ ιцоշу уζитвеսաг ኇебይփа δуфቇцը ֆօжωኁ. bILdT. Jak panować nad emocjami – 9 sprawdzonych i niezawodnych sposobów Każdy przeżywa czasem silne emocje. Zdarza się także, że są one tak przytłaczające, że ciężko je opanować. Prowadzi to do frustracji, a także do słów lub działań, których później możesz żałować. Dowiedz się jak panować nad emocjami, tak, by to one nie przejęły kontroli nad Tobą. Zapisz się na bezpłatną konsultację psychologiczną Emocje, czy uczucia, czyli krótki wstęp teoretyczny? W potocznym rozumieniu bardzo często używamy zamiennie słów „emocje” i „uczucia”. Jednak psychologia nie stawia znaku równości między nimi. Jaka więc jest różnica? To, co potocznie wrzucamy do jednego worka z napisem „emocje“, nauka generalnie rozdziela na: uczucia, afekty, emocje, motywacje, nastroje, namiętności, sentymenty i pasje. Nie jest to jednak ostateczny podział, a tylko jedna z możliwych propozycji. Środowisko psychologiczne, podobnie jak w innych kwestiach, nie jest w stu procentach zgodne i dokładne rozumienie każdego terminu zależy od przyjętej perspektywy. Uczucia Uczucia opisują stosunek człowieka do rzeczywistości – na przykład do świata, do innych ludzi, czy też do zdarzeń. Przykładem uczucia jest miłość do innego człowieka (na przykład partnera). Uczucia powstają poprzez “przepuszczenie” emocji przez wzory kulturowe i wcześniejsze doświadczenia. Afekty Afekty, w dużym uproszczeniu, to sposób uzewnętrznienia przez człowieka przeżywanych emocji (na przykład afekt osłabiony, to za słabe wyrażanie emocji, porównując do intensywności ich przeżywania). Emocje Emocje definiuje się poprzez wymienienie ich cech – są silne, nietrwałe i gwałtowne, są też wartościowane (w formie pobudzenia pozytywnego lub negatywnego). Powstanie emocji poprzedza jakieś wydarzenie. Emocje pozytywne motywują do kontynuowania wykonywania czynności, która je wywołała; natomiast emocje negatywne mają za zadanie sprawić, by człowiek przestał wykonywać daną czynność (lub na przykład znajdować się w danym środowisku). Zdarza się również, że jedno wydarzenie wywołuje jednocześnie emocje pozytywne i negatywne. Emocje, poza wymiarem wewnętrznym, objawiają się także w organizmie. Możemy zauważać je poprzez odpowiednią mimikę lub inne charakterystyczne dla konkretnych emocji objawy (na przykład pocenie się, czerwienienie). Emocje są charakterystyczne dla ludzi – wszyscy, bez wyjątku, je przeżywamy. Na tym nie kończy się podobieństwo – odczuwamy te same emocje, w zbliżonych sytuacjach, a także okazujemy je podobnie. Sześć emocji podstawowych Na okazywaniu emocji (inaczej: ekspresji emocji) skupił się w swojej pracy naukowej Paul Ekman, amerykański psycholog i prawdziwy pionier badań nad emocjami i mimiką twarzy ludzkiej. Wyróżnił on sześć podstawowych emocji: radość, zaskoczenie, złość, smutek, strach i wstręt. Co w nich takiego podstawowego? Otóż Ekman dowiódł, że ich wyrażanie jest niezależne kulturowo. Te sześć emocji wyrażają podobnie zarówno biznesmeni z Nowego Jorku, jak i ludzie plemienni, którzy nigdy nie spotkali cywilizacji. Mikromimika Ekman zauważył jeszcze jedną bardzo ważną prawidłowość dotyczącą emocji – mikromimikę. Jest to bardzo krótki (mniej więcej 50 milisekund) wyraz twarzy zdradzający prawdziwie przeżywane emocje. Możesz panować nad emocjami, możesz nawet nauczyć się je maskować, ale mikromimiki nie oszukasz. Jeśli poczujesz jakąś emocję, to przynajmniej przez ułamek sekundy będzie ona widoczna na Twojej twarzy. Motywacje Ich rozumienie w nauce jest bardzo zbliżone do rozumienia potocznego – motywacja to pewien stan gotowości do określonego działania. Często określane jako „siła, która pcha do przodu”. Nastroje Nastroje, w porównaniu do emocji, są spokojniejsze, przebiegają łagodniej, ale trwają dłużej. Nastrojem może być na przykład tęsknota albo wesołość. Namiętności Jest to skłonność do silnego przeżywania uczuć. Szczególnie często występują w młodym wieku. Wiele osób wie intuicyjnie, czym jest inteligencja. Podobnie wiele ludzi słyszało o ilorazie inteligencji, czyli sposobie określania jej wysokości. Niestety, niewiele ludzi wie o rozróżnieniu na rodzaje inteligencji. Jedną z koncepcji, rozdzielającą inteligencję na 7 typów jest koncepcja inteligencji wielorakich, autorstwa Gardnera, amerykańskiego psychologa. Koncepcja powstała jako sprzeciw Gardnera na rozumienie inteligencji tylko jako umiejętności logicznego myślenia. Gardner wyróżnił siedem rodzajów inteligencji: logiczno-matematyczna (m. in. dostrzeganie wzorców logicznych)językowa (m. in. wrażliwość na różne funkcje języka)przyrodnicza (m. in. zdolność do interakcji z naturą)muzyczna (m. in. wrażliwość na rytmy i melodie)przestrzenna (m. in. umiejętność trafnego postrzegania świata i odległości)cielesno-kinestetyczna (m. in. umiejętność kontroli ciała, na przykład w tańcu)interpersonalna (m. in. umiejętność reakcji na nastroje innych ludzi)intrapersonalna (m. in. umiejętność rozróżniania własnych emocji i kontrolowania ich – to jest właśnie inteligencja emocjonalna w rozumieniu Gardnera) Gardner to nie jedyny badacz psychiki, który dostrzegł istnienie odrębnego typu inteligencji, charakterystycznego dla pracy z własnymi emocjami. Daniel Goleman, psycholog amerykański, napisał książkę „Inteligencja emocjonalna”, która szybko stała się światowym bestsellerem. W tym ujęciu inteligencja emocjonalna oznacza cały zestaw umiejętności, w tym: zdolność do rozumienia samego siebiezdolność do rozumienia, kierowania i kontrolowania swoich emocjiumiejętność motywowania się do działania empatia Nad inteligencją emocjonalną zastanawiało się także wielu innych badaczy. Wspominał o niej Karol Darwin, twórca teorii ewolucji. Za pierwszą definicję tego typu inteligencji uważa się tą stworzoną przez naukowców Mayera oraz Saloveya: „Inteligencja emocjonalna to umiejętność właściwej percepcji, oceny i wyrażania emocji, umiejętność dostępu do uczuć, zdolność ich generowania w momentach, gdy mogą wspomóc myślenie, umiejętność rozumienia emocji i zrozumienie wiedzy emocjonalnej, oraz umiejętność regulowania emocji tak, by wspomagać rozwój emocjonalny i intelektualny” Inteligencja emocjonalna, rozumiana jako zbiór umiejętności, składa się zasadniczo z następujących zdolności: zdolność dostrzegania własnych emocji i doceniania ich znaczenia (na przykład umiejętność określenia, w jakim stanie emocjonalnym jest się w danej chwili)zdolność do spostrzegania emocji innych ludzi (na przykład wychwytywanie z mimiki i tonu głosu tego, jakie ktoś aktualnie przeżywa emocje)zdolność do ekspresji emocji (na przykład umiejętność opowiadania o przeżywanych stanach emocjonalnych)zdolność do rozumienia emocji (na przykład wiedza o tym, jakie sytuacje wzbudzają jakie emocje – żałoba powoduje smutek, wygrana powoduje radość itp.)zdolność do wykorzystywania emocji w myśleniu i działaniu (na przykład rozumienie swoich emocji i wykorzystanie tej wiedzy do kontynuowania lub zaprzestania danego działania)zdolność do regulowania emocji (na przykład umiejętność poprawienia samemu sobie nastroju)zdolność do wpływania na stan emocjonalny innych ludzi (na przykład umiejętność pocieszania). 9 metod panowania nad emocjami Czas na konkrety. Co zrobić w sytuacji, gdy czasem tracisz panowanie nad emocjami? Przetestuj poniższe metody, które mają udowodnione działanie. Metoda 1: Daj sobie chwilę wytchnienia Często, gdy ktoś przeżywa silne emocje, możemy od niego usłyszeć na przykład. „muszę się przejść”, albo „potrzebuję chwili”. Jest to bardzo intuicyjna, ale bardzo dobra metoda. Bardzo silne pobudzenie emocjonalne może wprowadzać w szok, a działanie w takim stanie może pogorszyć sytuację, co będzie prowadzić do dalszych negatywnych emocji. Jeśli więc poczujesz przypływ bardzo silnych emocji – odczekaj chwilę. Nie ma uniwersalnego czasu, który pomoże opaść emocjom, po prostu wykorzystaj czas, który masz. Jeśli musisz działać szybko, to pomoże nawet chwila spędzona na głębokim i powolnym oddechu oraz odliczaniu w myślach. Jeśli czas na to pozwala, warto przejść się na spacer. Odcięcie się od sytuacji pozwala się zdystansować i pozwala opaść burzy hormonalnej w organizmie. Więcej o stanach lękowych Metoda 2: Systematycznie się relaksuj Równowagę emocjonalną można ćwiczyć! Jeżeli będziesz systematycznie dbać o równowagę w tej sferze swojego życia, dużo łatwiej będzie Ci łagodnie zareagować w trudnej sytuacji. Jak ćwiczyć panowanie nad emocjami? Na przykład poprzez relaksację. Regularna medytacja, ćwiczenia fizyczne, czy prowadzenie dziennika swoich myśli, pomaga Ci lepiej poznać samego siebie, wyciszyć się i na bieżąco dawać upust napięciom w Twojej psychice. Dzięki temu unikniesz także sytuacji, w której wszystko się na siebie nakłada, co wprowadza silny stres i powoduje wybuch silnych negatywnych emocji. Relaksacja może też pomóc doraźnie, gdy już pojawi się trudna sytuacja. Najważniejsze są dwie kwestie: uspokojenie oddechu – postaraj się powoli wdychać powietrze głęboko przez nos, a następnie powoli je wypuszczać ustami, tak, by oddech był jak najspokojniejszyrozluźnienie mięśni – gdy przeżywamy negatywne emocje, jesteśmy spięci, często w takiej sytuacji zaciskamy pięści i unosimy ramiona. Postaraj się odwrócić tę reakcję – opuść ramiona, wyprostuj plecy i postaraj się, głęboko oddychając, rozluźnić wszystkie mięśnie swojego ciała. Najlepsze techniki i ćwiczenia relaksacyjne Metoda 3: Uśmiechnij się 🙂 Ta metoda na pierwszy rzut oka może się wydawać dziwna i nieskuteczna. W końcu jak się uśmiechać, jeśli kontrolę nad Tobą przejeły negatywne emocje? Spróbuj podejść do lustra, wyprostować sylwetkę i uśmiechnąć się do siebie. Na jakiej zasadzie to działa? Chodzi tutaj o hipotezę sprzężenia zwrotnego. Zgodnie z jej założeniami samo naśladowanie emocji (czyli uśmiechanie się na wzór radości) zwiększa intensywność odczuwania tej emocji, natomiast hamowanie wyrażania emocji (czyli w tym przypadku na przykład powstrzymanie się od płaczu, smutnego wyrazu twarzy i skulonej postawy) hamuje odczuwanie tej emocji. Jest to metoda szybka i skuteczna, szczególnie przydatna w uporaniu się w ogarniającym poczuciu smutku i bezsilności. Metoda 4: W zdrowym ciele, zdrowy duch Przypomnij sobie sytuację, w której jesteś chory, masz podwyższoną temperaturę, nie możesz oddychać przez katar, a głowę rozsadza ból. Raczej ciężko wtedy o stan relaksacji i zadowolenia, prawda? Tak działa ludzki organizm – choroba lub nawet drobne zaburzenia podwyższają drażliwość i obniżają nastrój. Jeżeli często przejmują nad Tobą kontrolę negatywne emocje, warto przyjrzeć się stanowi własnego zdrowia. Brak ruchu, kiepska dieta, choroby, niedobory mikroelementów i witamin… To wszystko może powodować większą podatność na negatywne emocje. Metoda 5: Nazwij swoje emocje Nazywanie emocji działa bardzo podobnie do metody pierwszej, czyli odczekaniu pewnego czasu. Pozwala się zdystansować i zrozumieć, że emocja jest chwilowa, a Ty nie jesteś emocją. Tak też powinieneś formułować zdania – na przykład „czuję złość” zamiast „jestem zły” albo „czuję smutek” zamiast „jestem smutny”. Nazywać emocje możesz w różnej formie – możesz mówić do siebie (na głos lub w myślach), porozmawiać z kimś bliskim lub zapisać swoje przemyślenia na papierze. Metoda 6: Myśl o rozwiązaniu Są dwa rodzaje sytuacji, które wprowadzają Cię stan bardzo silnych negatywnych emocji: takie, nad którymi masz kontrolę i takie, nad którymi kontroli nie masz. Jeżeli masz kontrolę nad sytuacją – postaraj się jak najmocniej, w analityczny sposób skupić na rozwiązaniu. Co możesz zrobić, by jak najszybciej i najskuteczniej zażegnać kryzys? Pomyśl o dostępnych opcjach, rozważ, która będzie najlepsza i… działaj. Metoda 7: Skup się na czymś innym Jeżeli jednak znajdujesz w sytuacji, nad którą nie masz kontroli (zadziałała tak zwana „siła wyższa”), musisz po prostu odpuścić. Wypadek na drodze, przez który powstał korek, który sprawia, że spóźnisz się do pracy, nie zależy od Ciebie i nic nie możesz z nim zrobić. Skup więc uwagę na czymś innym – możesz posłuchać muzyki lub audiobooka, zadzwonić do kogoś z rodziny lub zająć się jakimkolwiek innym przyjemnym zajęciem, które odciągnie Cię od pogrążania się w odmętach negatywnych emocji. Metoda 8: Nie kontroluj emocji – pozwól jej przepłynąć Przyjrzyj się swojej emocji, zaobserwuj, jak się objawia (może na przykład trzęsą Ci się ręce, łzy napływają do oczu, masz ochotę krzyczeć). Nazwij ją i nie walcz z nią – wręcz przeciwnie, postaraj się rozluźnić ciało. Następnie obserwuj, jak powoli emocja odchodzi, oddychaj głęboko i przetrwaj ten moment. Zauważ jak zmienia się Twój stan, gdy emocja słabnie – jak uspokaja Ci się oddech, spowalnia bicie serca i wraca jasność myślenia. Umów się na bezpłatną konsultację online Metoda 9: Zadbaj o siebie Możesz spróbować przygotować sobie proste rozwiązania, zanim jeszcze nastąpi stan uległości negatywnym emocjom. Gdy już ulegniesz smutkowi lub złości, ciężko wymyślić skuteczny i rozsądny pomysł pomocy samemu sobie. Dlatego warto pomyśleć o tym w zanadrzu – zastanów się, co Cię relaksuje i poprawia Ci humor? Może jakieś dobre jedzenie, podnoszący na duchu film, sport lub inne hobby? Możesz zapisać taką listę i zerkać na nią w chwili słabości – będziesz mieć gotowe rozwiązanie. Tych rzeczy nie rób! Nie pal tytoniu i nie pij alkoholu. Lub je mocno ogranicz. To jedno z intuicyjnych działań, które przynosi efekt odwrotny do zamierzonego. Negatywne emocje, takie, jak złość, podnoszą ciśnienie i pobudzają. Alkohol i papierosy robią dokładnie to samo, czyli w efekcie jesteś jeszcze bardziej pobudzony, zamiast się uspokoić. Nie pogrążaj się w emocjach. Zamartwianie się, narzekanie i zatracanie się w negatywnych emocjach tylko podtrzymują stan, który nam nie służy. W takiej sytuacji słuchanie smutnej muzyki, oglądanie przygnębiających filmów, rozpamiętywanie błędów przeszłości – to samodzielne przedłużanie swojego cierpienia. Lepszym wyjściem byłaby w tej sytuacji metoda pierwsza, czyli zdystansowanie się i odwrócenie swojej uwagi. Nie podejmuj ważnych decyzji pod wpływem emocji. Silne emocje to naprawdę najgorszy doradca. Mózg zalany falą hormonów nie funkcjonuje tak, jak w normalnej sytuacji. Skutki takiego działania mogą być opłakane. Ta zasada wyjątkowo tyczy się nie tylko negatywnych emocji, ale także bardzo silnych emocji pozytywnych (tak zwany nadmierny entuzjazm). Podsumowanie Emocje to bardzo złożony temat, który od wielu dekad nurtuje badaczy z całego świata. I choć wiedza potoczna mówi, że emocje to “coś” czego nie można opanować i co w sposób niezależny od naszej woli steruje całym naszym funkcjonowaniem, to wiedza naukowa podważa to przekonanie. Nad emocjami można zapanować! Istnieją techniki, dzięki którym skutecznie się tego nauczysz. Spróbuj, nie poddawaj się i nie pozwól emocjom, szczególnie tym negatywnym, przejąć kontroli nad swoim ciałem i psychiką. Jak możesz sobie pomóc Polecane artykuły Witam, jestem z mężem ponad 5 lat , kiedy się poznaliśmy był jak ideał. Takiego faceta zawsze szukałam. Po kilku latach małżeństwa urodził się nasz syn i od tego momentu wszystko się zmieniło. Kiedy urodziło się dziecko po jakiś kilku miesiącach zmienił się w bardzo nerwowego człowieka. W chwili obecnej wygląda to tak, że non stop są między nami jakieś nieporozumienia, do tego krzyczy na dziecko, nie ma dla niego czasu kiedy syn chce się z nim pobawić. Zawsze jest coś… kiedy zwracam mu na to uwagę to unosi się na mnie i twierdzi że ja tak syna źle wychowałam i że to moja wina, że nie umie się sam pobawić. Zauważyłam że syn stał się bardzo nerwowy, kiedy pytam go o coś spokojnie to mi odwarkuje. Być może to wina tego że mąż ciągle na niego krzyczy. Czasami mam dość tego wszystkiego, nerwowy mąż i zbuntowany 4 latek. Wszystko się nakłada na moja słabą psychikę, która jest już wykończona. Długo by jeszcze tak pisać, moja rodzina jest daleko. Nie mam się komu wyzalic , jest mi cholernie ciężko i trudno. Codziennie płacze, kiedy tylko sie zdenerwuje to boli mnie brzuch i trzęse się cała. Kiedyś byłam spokojną, uśmiechniętą dziewczyną a teraz… ludzie to widzą patrząc na mnie, a ja robie dobra minę chociaż w środku jestem pystkowiem emocjonalnym. Macierzynstwo miało być wspaniałe a dla mnie jest tragiczne. Wiele w życiu przeszłam, chce tylko spokoju… Ostatnio bardzo często przelatuje mi przez myśl żeby się zabić, żeby już nie mieć tych problemów. Mąż też mi nie pomaga, wszystko jest na mojej głowie. Najlepiej wychodzi mu strzelanie focha… Witam. Chciałabym się podzielić moim problemem i chętnie usłyszę jakieś rady. Mam problem z panowaniem nad nerwami. Zazwyczaj staram się to jakoś zdusić w sobie zwłaszcza, gdy jestem przygotowana na to, że może stać się coś złego/ denerwującego. Niestety, gdy coś nagle mnie denerwuje dostaje szału i nie kontroluje siebie. Krzyczę, rzucam wszystkim, nie interesuje mnie to,że mogę ponieść przez to jakieś konsekwencje a nawet oczekuje tego jak np w pracy, gdy się zdenerwuje i zaczynam mój niekontrolowany występ, nawet głośno mowie, ze nic mnie nie interesuje i mogą mnie zwolnić. Obawiam się, że w końcu do tego dojdzie. Mój partner również nie jest zadowolony z moich ataków i ciągle zwraca mi uwage. To jest jak takie uderzenie adrenaliny, dzieje się nagle, czuję się jak w śnie i nie panuje nad sobą przez kilka minut a w tym czasie robię destrukcyjne rzeczy. Gdy denerwują mnie blachostki potrafię na chwilę zatrzymać się i wziąć głęboki oddech, żeby się uspokoić, ale w nagłych sytuacjach nic nie pomaga. Jak mogę sobie z tym poradzić? Nie chce stracić pracy ani nie chce rozstać się przez to z partnerem. Ciągle pracuje nad sobą, ale tych wybuchów agresji nie potrafię zlikwidować. Proszę o rady. Młodzi ludzie pytają Jak często puszczają ci nerwy? □ nigdy □ raz w miesiącu □ raz w tygodniu □ codziennie Kto najczęściej wyprowadza cię z równowagi? □ nikt □ koledzy w szkole □ rodzice □ rodzeństwo □ inni Opisz typową sytuację, w której wybuchasz złością. □ ․․․․․ JEŻELI postawiłeś znaczek ✔ obok „nigdy” oraz „nikt”, a ostatnią rubrykę zostawiłeś pustą, należą ci się brawa. Umiesz panować nad nerwami! Trzeba jednak przyznać, że w napiętych sytuacjach każdy reaguje odmiennie i pod takim czy innym względem nie dopisuje. Biblijny pisarz Jakub zauważył: „Wszyscy (...) wielokrotnie się potykamy” (Jakuba 3:2). Niewykluczone więc, że podzielasz odczucia 17-letniej Sylwii*, która przyznaje: „Czasami jestem tak podminowana, że wybucham na tego, kto pierwszy wejdzie mi w drogę — na rodziców, siostrę, a nawet na psa!”. Odrzuć mity Czy trudno ci zapanować nad nerwami? Nie martw się — możesz to zmienić. Najpierw jednak obalmy kilka mitów. ◼ Mit: „Nie mogę poskromić swojego wybuchowego temperamentu — u nas to rodzinne, że jesteśmy w gorącej wodzie kąpani!”. Fakt: To prawda, że możesz być „skłonny do złości” — na przykład z powodu uwarunkowań rodzinnych lub środowiskowych. Ale bez wątpienia masz wpływ na to, co zrobisz ze swoją złością (Przysłów 29:22). Jak zamierzasz pokierować swoimi emocjami? Czy będziesz się starał trzymać je na wodzy, czy pozwolisz, by to one rządziły tobą? Niejedna osoba nauczyła się panować nad wzburzeniem i tobie też może się to udać! (Kolosan 3:8-10). Werset: „Wszelka złośliwa gorycz i gniew, i srogie zagniewanie, i krzyk, i obelżywa mowa niech będą spośród was usunięte” (Efezjan 4:31). ◼ Mit: „Gdy jestem wściekły, lepiej się wyładować, niż dusić to w sobie”. Fakt: Oba podejścia mogą być szkodliwe. Czasami rzeczywiście trzeba dać upust uczuciom (Hioba 10:1). Ale to nie znaczy, że masz przypominać tykającą bombę, która lada chwila eksploduje. Możesz się nauczyć wyrażać silne emocje, nie wybuchając przy tym. Werset: „Niewolnik Pana nie ma się spierać, lecz ma być delikatny wobec wszystkich, (...) opanowujący się w obliczu zła” (2 Tymoteusza 2:24). ◼ Mit: „Jeżeli będę ‚delikatny wobec wszystkich’, wejdą mi na głowę”. Fakt: Ludzie wiedzą, że panowanie nad emocjami wymaga prawdziwej siły, i jeśli poznają cię od tej strony, będą cię darzyć większym szacunkiem. Werset: „Jeśli możliwe, o ile to od was zależy, zachowujcie pokój ze wszystkimi ludźmi” (Rzymian 12:18). Jak zapanować nad sobą Czy za swoje impulsywne zachowanie masz w zwyczaju obarczać winą drugich, mówiąc na przykład: „Ona mnie sprowokowała” albo „On wyprowadził mnie z równowagi”? Jeżeli tak, to twoje własne słowa sugerują, że ktoś inny decyduje o twoich reakcjach. Jak możesz odzyskać nad nimi kontrolę? Spróbuj uwzględnić następujące wskazówki: Weź odpowiedzialność na siebie. Przede wszystkim musisz uznać fakt, że to od ciebie — i tylko od ciebie — zależy, czy wpadniesz w złość. Nie zrzucaj więc na nikogo winy. Zamiast mówić: „Ona mnie sprowokowała”, miej odwagę powiedzieć: „Dałem się sprowokować”. A zamiast: „To on wyprowadził mnie z równowagi”, przyznaj sam przed sobą: „To ja zareagowałem zbyt impulsywnie”. Gdy zaczniesz brać na siebie odpowiedzialność za swoje zachowanie, łatwiej ci będzie je zmienić (Galatów 6:5). Bądź przewidujący. W Biblii czytamy: „Mądry dostrzega nieszczęście i uchodzi przed nim, niemądry brnie dalej, a potem żałuje” (Przysłów 22:3, Biblia Warszawsko-Praska). A zatem rzecz w tym, żeby przewidzieć problem. Zastanów się, kiedy zazwyczaj puszczają ci nerwy. Małgosia mówi: „Pracuję nocami i kiedy kończę zmianę, jestem kompletnie padnięta. Wtedy niemal wszystko może mnie wyprowadzić z równowagi”. Pytanie: W jakich okolicznościach najczęściej tracisz panowanie nad sobą? ․․․․․ Zaplanuj właściwą reakcję. Gdy czujesz, że wszystko zaczyna się w tobie gotować, weź głęboki oddech, zniż głos i mów wolno. Zamiast rzucać oskarżenia („Ty złodziejko! Wzięłaś mój sweter bez pytania!”), spróbuj wyrazić, jak czyjeś postępowanie wpływa na ciebie („Zdenerwowałam się, bo gdy chciałam założyć swój sweter, okazało się, że go sobie pożyczyłaś bez pytania”). Ćwiczenie: Przypomnij sobie, kiedy ostatnio poniosły cię nerwy. 1. Co cię rozdrażniło? ․․․․․ 2. Jak zareagowałeś? (Co powiedziałeś i/​lub zrobiłeś?) ․․․․․ 3. Jaka reakcja byłaby bardziej na miejscu? ․․․․․ Weź pod uwagę konsekwencje. Pomogą ci w tym zasady biblijne. Oto kilka przykładów: ◼ Przysłów 12:18: „Jest taki, który mówi bezmyślnie, jakby zadawał pchnięcia mieczem”. Słowa potrafią ranić, a w nerwach prawie zawsze powiesz coś, czego potem będziesz żałować. ◼ Przysłów 29:11: „Głupi ujawnia całego swego ducha, lecz mądry utrzymuje go w spokoju aż do końca”. Jeżeli wybuchniesz, to ty zachowasz się głupio. ◼ Przysłów 14:30: „Serce spokojne jest życiem dla ciała”. Wybuchy gniewu szkodzą twojemu zdrowiu! Anita mówi: „W mojej rodzinie mamy skłonność do nadciśnienia, a ja na dodatek szybko się stresuję, dlatego nie pozwalam sobie na napady złości”. Wniosek? Zastanawiaj się, jakie konsekwencje pociągną za sobą twoje słowa i zachowanie. Osiemnastoletnia Beata opowiada: „Zadaję sobie następujące pytania: ‚Co się stanie, jeśli się na nią lub na niego zdenerwuję? Co sobie o mnie pomyśli? Jak to wpłynie na nasze relacje? Jak bym się poczuła, gdyby ktoś zachował się tak wobec mnie?’”. Możesz rozważyć podobne pytania, zanim coś powiesz albo wyślesz list, SMS czy e-mail. Pytanie: Do czego mogłoby dojść, gdyby ktoś cię zdenerwował, a ty w odpowiedzi byś mu nawymyślał? ․․․․․ Zwróć się o pomoc. Biblia mówi: „Żelazo ostrzy się żelazem, a zachowanie swojego bliźniego wygładza człowiek” (Przypowieści [Przysłów] 27:17, Biblia warszawska). Warto zapytać któregoś z rodziców albo dojrzałego przyjaciela, jak jemu udaje się zachowywać spokój. Śledź swoje postępy. Prowadź dziennik i zapisuj swoje postępy. Za każdym razem, gdy stracisz panowanie nad sobą, zanotuj: 1) co się stało, 2) jak zareagowałeś i 3) jaka reakcja byłaby bardziej na miejscu. Z czasem przekonasz się, że właściwe reakcje wchodzą ci w nawyk! Więcej artykułów z serii „Młodzi ludzie pytają” znajdziesz na stronie internetowej [Przypis] Niektóre imiona zostały zmienione. ZASTANÓW SIĘ Nawet osobom, po których byśmy się tego nie spodziewali, zdarzyło się stracić panowanie nad sobą. Czego możemy się nauczyć z tych sytuacji? ◼ Mojżesz (Liczb 20:1-12; Psalm 106:32, 33) ◼ Paweł i Barnabas (Dzieje 15:36-40) [Ramka i ilustracje na stronie 18] CO MÓWIĄ TWOI RÓWIEŚNICY „Kiedy chcę rozładować napięcie, wentylem bezpieczeństwa jest mój pamiętnik — albo mama” (Alexis z USA). „Gdy jestem maksymalnie zestresowana, idę na szybki spacer, żeby dać upust energii i ochłonąć” (Elizabeth z Irlandii). „Staram się zdystansować od całej sytuacji i pytam siebie: ‚Co osiągnę, gdy podniosę głos?’. Zawsze dochodzę do wniosku, że to nic nie da!” (Graeme z Australii). [Ramka na stronie 18] CZY WIESZ, ŻE...? Sam Bóg czuje niekiedy gniew. Ale zawsze ma ku temu słuszne powody i całkowicie panuje nad emocjami. Nigdy nie reaguje w sposób niewyważony! (Zobacz Wyjścia 34:6, Powtórzonego Prawa 32:4 oraz Izajasza 48:9). [Ilustracja na stronie 19] To od ciebie zależy, czy pozwolisz, by zakipiała w tobie złość

mąż nie panuje nad nerwami